شاید عنوان این پست کمی عجیب باشد از آنجایی که این مدرس و معلمان هستند که اغلب ما را می سنجند ولی بی شک همه ما، روزی، خیلی شاید خود جوش راجع به معلم و مدرس خود فکر کرده ایم و با خود به نتایجی هم رسیده ایم. گاهی بعد از اینکه معلم به ما حرفی زده از او شاکی شده ایم یا بخاطر very goodی که به ما گفته قدردان او بوده ایم، اما در این پست می خواهم، بدون در نظر گرفتن عوامل عاطفی بعنوان فاکتور اصلی و با تمرکز برروی ویژگی های کلی یک مدرس روش سنجش یک معلم را مطرح کنم. چه بسا، بعد از خواندن این معیارها دریابید که مدرس/مدرسان قبلی خود را به نادرستی شناخته بودید.
معیار اول: او از کجا شما را نظاره می کند؟
آیا همیشه احساس می کنید خیلی از مدرس خود فاصله دارید؟
آیا شما را به اسم کوچکتان صدا می کند؟
آیا در چشمان شما نگاه می کند؟
آیا برایش مهم است که امروز چه حسی دارید؟
آیا از قیافه شما می تواند به پاسخ هایتان یا احساساتتان دسترسی داشته باشد؟
آیا افراد خاصی را در کلاس مورد توجه قرار داده و بقیه در حاشیه هستند؟
آیا در کل شما "بعنوان یک انسان" برایش مهم هستید یا این حس را نتوانسته در شما ایجاد کند؟
